NOKTOWIZORY

Noktowizory występują w dwóch głównych wariantach: cyfrowym i analogowym.

Noktowizory cyfrowe wykorzystują sensor obrazu do rejestrowania światła i przekształcania go na obraz cyfrowy. Obraz jest przetwarzany cyfrowo, co pozwala na dodatkowe funkcje i możliwości, takie jak zapisywanie obrazów i wideo, zoom cyfrowy, dostosowywanie ustawień obrazu itp. Noktowizory cyfrowe posiadają ekran, na którym wyświetlany jest obraz. Często oferują lepszą jakość obrazu, szczególnie przy większych rozdzielczościach. Ponadto mogą być podłączone do innych urządzeń, takich jak komputery, telewizory czy smartfony, co umożliwia łatwe udostępnianie obrazów.

Noktowizory analogowe używają tradycyjnych metod wzmacniania światła, takich jak fotokatody i wzmacniacze elektronowe. Noktowizor analogowy jest wyposażony obiektyw, który zbiera światło z otoczenia. Obiektyw jest odpowiedzialny za skupienie światła na kolejnych elementach noktowizora. Światło przechodzące przez obiektyw trafie na fotokatodę, która znajduje się wewnątrz noktowizora. Fotokatoda jest wykonana z fotoczułego materiału, który konwertuje światło na impulsy elektryczne. Impulsy elektryczne z fotokatody trafiają do elektronowego wzmacniacza obrazu (EWO). Jest on kluczowym elementem noktowizora, ponieważ wzmacnia te impulsy, zwiększając ich natężenie. Wzmacnione impulsy elektryczne są kierowane na ekran fosforowy. Ten ekran pokryty jest cienką warstwą fosforu, która emituje światło widzialne. Emitowane światło z ekranu fosforowego jest przechwytywane przez soczewki optyczne i wyświetlane użytkownikowi na ekranie. Brak cyfrowego przetwarzania oznacza mniejsze możliwości funkcjonalne w porównaniu do noktowizorów cyfrowych.

Wybór między noktowizorem cyfrowym a analogowym zależy od preferencji użytkownika oraz konkretnych potrzeb zastosowania. Noktowizory cyfrowe oferują większą elastyczność i funkcjonalność, podczas gdy noktowizory analogowe mogą być bardziej niezawodne i bardziej dostępne cenowo.